05-10-2020, 08:33 PM
Mianem grzybicy ulowej określa się rozwój grzybni Bettsia alvei na zapasach pierzgi zgromadzonych w plastrach,
samych plastrach i rzadziej na niezasklepionym miodzie.
Pierzga porażona przez grzyb jest pokryta cienką warstwą białej pleśni, a miód i plastry białoszarym nalotem.
W warunkach dużej wilgotności grzybnia może się rozwijać na osypie zimowym i
zalegającym na dennicy wosku pochodzącym ze zgryzanego w czasie zimy zasklepu.
Dochodzi wtedy do zatrucia produktami przemiany materii grzyba, czego następstwem jest ostra biegunka.
Chore pszczoły opuszczają kłąb zimowy i giną.
Grzyb atakuje również pierzgę w plastrach nieobsiadanych przez pszczoły i znajdujących się poza gniazdem,
na przykład pozostawionych za zatworem, a przede wszystkim przechowywanych w magazynach.
Najczęściej stosowanym przez pszczelarzy sposobem zapobiegania rozwojowi grzybni w tak przechowywanej pierzdze
jest zasypywanie jej cukrem pudrem.
Przy zwiększonej wilgotności powietrza sposób ten nie zdaje egzaminu, gdyż cukier chłonie wodę i ulega rozpuszczeniu,
co stwarza dogodne warunki do rozwoju grzybni.
Dobre efekty w zwalczaniu grzybicy ulowej daje zastosowanie preparatów dezynfekcyjnych mających w swoim składzie
alkohol etylowy, kwas salicylowy i chitosal, które skutecznie likwidują przetrwalniki i rozwijającą się grzybnię.
Można nimi opryskiwać przechowywane plastry, a także ule,
ich wyposażenie i sprzęt pasieczny oraz używać do odkażania rąk.
Preparaty o takim składzie nie wykazują toksycznego działania na pszczoły, nie skażają produktów pszczelich,
mogą też być stosowane do odkażania uli, sprzętu i plastrów przy innych chorobach grzybowych.
samych plastrach i rzadziej na niezasklepionym miodzie.
Pierzga porażona przez grzyb jest pokryta cienką warstwą białej pleśni, a miód i plastry białoszarym nalotem.
W warunkach dużej wilgotności grzybnia może się rozwijać na osypie zimowym i
zalegającym na dennicy wosku pochodzącym ze zgryzanego w czasie zimy zasklepu.
Dochodzi wtedy do zatrucia produktami przemiany materii grzyba, czego następstwem jest ostra biegunka.
Chore pszczoły opuszczają kłąb zimowy i giną.
Grzyb atakuje również pierzgę w plastrach nieobsiadanych przez pszczoły i znajdujących się poza gniazdem,
na przykład pozostawionych za zatworem, a przede wszystkim przechowywanych w magazynach.
Najczęściej stosowanym przez pszczelarzy sposobem zapobiegania rozwojowi grzybni w tak przechowywanej pierzdze
jest zasypywanie jej cukrem pudrem.
Przy zwiększonej wilgotności powietrza sposób ten nie zdaje egzaminu, gdyż cukier chłonie wodę i ulega rozpuszczeniu,
co stwarza dogodne warunki do rozwoju grzybni.
Dobre efekty w zwalczaniu grzybicy ulowej daje zastosowanie preparatów dezynfekcyjnych mających w swoim składzie
alkohol etylowy, kwas salicylowy i chitosal, które skutecznie likwidują przetrwalniki i rozwijającą się grzybnię.
Można nimi opryskiwać przechowywane plastry, a także ule,
ich wyposażenie i sprzęt pasieczny oraz używać do odkażania rąk.
Preparaty o takim składzie nie wykazują toksycznego działania na pszczoły, nie skażają produktów pszczelich,
mogą też być stosowane do odkażania uli, sprzętu i plastrów przy innych chorobach grzybowych.